Wielki, zwyczajny człowiek

Jongleur przygotowywał właśnie demaskatorski tekst Odkłamana Historia, kiedy przyszła ta tragiczna wiadomość o śmierci Vaclava Havla. W takiej chwili rzucić trzeba wszystko dla chwili zadumy. Tekst historyczny musi więc chwilę poczekać. Dziś nie ma ważniejszej wiadomości.
Jongleur nie przytacza tu wszystkich kart z życiorysu Havla. Od tego są encyklopedie, wikipedie etc. Jongleur chce wspomnieć człowieka, wielkiego przez swoją prawość ale także zwyczajność. Człowieka, który swojego heroizmu dowiódł, walcząc o prawa człowieka i prawa społeczeństwa w czasach trudnych, kiedy było to niebezpieczne, kiedy cena oporu bywała naprawdę wysoka. Wspaniały dramaturg i eseista, autor Siły Bezsilnych, eseju dającego nadzieję dążącym do wolności społeczeństwom demoludów, myśliciel, w końcu prezydent wolnej już Czechosłowacji, a później przez dwie kadencje Czech. Pozostał przy tym człowiekiem do końca skromnym i bezpośrednim. Szanowany na całym świecie, stał się jak to ktoś określił najlepszą reklamą Czech. W Polsce, zmęczonej miałkością politycznych sporów i nijakością cynicznych polityków bez klasy, ktoś wymyślił hasło: Havel na Wawel.
Pić wina Jongleur nie będzie, za to sięgnie po kufel ulubionego przez Vaclava Havla pilznera i posłucha przy tym, a jakże, innego, nieżyjącego już bohatera Praskiej Wiosny Karela Kryla, tym razem śpiewającego po polsku.